I sentrum av Nordfjordeid finn du den sjeldne og raudlista flikmelda. Miljøvernminister Erik Solheim sende for ei tid tilbake postkort til ordføraren i Eid kommune, og ba ho passe godt på denne sjeldne blomsten. Han veks i strandkanten i Nordøyrane. Merkeleg nok pågår det utfylling i dette området. Nok ein gong må våtmark på Eid vike plassen for steinmasser frå Lotetunellen.
Det er stadig nye fuglearter å sjå i Bukta og i Selvågane no i haust. Fredag 7. november vart det observert ei ringgås utanfor Campingplassen i Bukta. Kanskje er dette fyrste observasjonen av denne fuglen, så langt inne i fjordane.Dette er nok ein fugl som er på trekk sørover, og som tykkjer Fuglefredingsområdet er ein grei plass å raste på
Ikkje berre grå flugesnappar og raudvingetrast er kjende for å velge rare plassar å legge reiret sitt på. Linerla kan konkurrere med dei; også i Gloppen. Ein dyktig fuglekjennar tipsa meg om denne linerla.
Grå flugesnappar er kjend for å legge reiret sitt på dei merkelegaste stadar. Inne i Jølet ved Nordfjord Folkemuseum har han halde til i mange år, men i år ville han kanskje vise for alle at han var der. Kanskje håpte han og på at traktoren med reiret på, vart køyrt vekk etter kvart som musikken frå Glopperock tiltok i styrke?
Våren 2008 oppdaga eg ei stokkand – stor, elegant and i strandsona på Naustdal i Eid kommune. Den lange stjerten og dei markerte fargane stadfesta at det var ein sjeldan gjest som heiter stjertand. Det var ein einsleg hann som kanskje var på trekk aust- eller nordover. Har ikkje høyrt om hekking av denne anda i Sogn og Fjordane, men kven veit? Kanskje finn stjertanda seg eit vatn i vierregionen i vårt fylke og, som ho likar og brukar som sin hekkeplass.
Alt i februar får denne buska blomar på bar kvist. Både blomst og bær er giftige; ja heile planten er faktisk giftig. Blomane lyser opp i ein heller grå hage om våren, og dei knall raude bæra om hausten friskar og opp i hagen. Fuglane tåler gifta i bæra og dei sprer bæra rundt i naturen, så ein kan finne tysbast utan for hagane og.
I Norge er grønnstilken knytta til bjørke- og vier-regionen i innlandet. Fuglen manglar i ytre strøk. I august 2007 vart han observert ved Kvevatnet i Lærdal. Globalt går arten sterkt tilbake i Danmark og fuglen er heilt borte frå Nederland og Polen. Den 10. mai 2011 vart det observert eit grønnstilkpar i Selvågane ved Sandane i Gloppen. Sigurd Eide og Vegard Hauge Haaland 10 A oppdaga den sjeldne vadaren. Svein Hjelmeset var medobservatør.
I Sogn og Fjordane er skogstorkenebb den vanlegaste av storkenebblomstrane. Stankstorkenebb er og lett å finne. Engstorkenebb og tranehals er greie å finne i indre Sogn feks i Lærdal. Glattstorkenebb har eg funne berre ein gong i austenden av Breimsvatnet- i Førs.
Innerst i Gloppefjorden finn vi ei langgrunn sandstrand som ligg utanfor ein idyllisk camingplass. I 1991 vart dette våtmarksområdet freda, mest med tanke på eit rikt fugleliv. Den totale fredinga førte til at grunneigarane mellom anna måtte
slutte å ta ut sand som Gloppeelva tok med seg og spreidde utover strandområdet.
Kvitkinngås hekkar langt mot nord og trekkjer sørover om hausten. I Gloppen har det i desse dagar vore eit eksemplar av denne fuglen på Mardal. Ola Johannes Mardal observerte fuglen, og såg med ein gong at det var ei ny art for vårt område. Denne gåsa er litt mindre enn den meir kjende kanadagåsa som hekkar i Gloppen. Storleiken og dei kvite kjakane til kvitkinngåsa gjer dei ulike.
Frå Sjurhaugfossen og nokre kilometer nedover dalen går Lærdalselva gjennom fleire stryk der stupbratte fjellsider går rett i vatnet. Berre kunstige bruer og rekkverk av solide jernkonstruksjonar gjer det mogeleg å ta seg fram langs elva. Her kan ein drive spennande sportsfiske på høgt nivå. Mang ein storlaks er landa i dette området.
Raudrev er det mest vanlege rovdyret i reveslekta. Utanom dei nordiske landa finn du han over større delar av Nord-Amerika, og litt i Afrika. Han finst i Australia og, men ikkje naturleg. I Norge er det skrive og fortalt mange historier om den slu reven, som til og med har lurt bamse brakar til å drive isfiske med halen. Etter denne episoden har bjørnen hatt kort hale.
Her i Gloppen er framleis vipa eit sikkert vårteikn, sjølv om vipeflokkane som trekkjer hit stadig er blitt mindre. Ja, vipa er nok ei truga art. Kanskje kan andre slektningar av vipa, for eksempel sporevipa, dukke opp ein gong her i vårt nærmiljø? Her vil du få vite litt meir om den fuglen, både i bilde og ord.
Isfugl vert av og til observert på Austlandet. Her på våre kantar er kanskje ikkje denne fuglen registrert enno, men etter kvart som klimaet endrar seg, kan ein vere på utkikk etter nye arter. I sommar vart han forresten observert i Lærdal. Fuglen er sky, så det er ikkje så godt å kome innpå han. Bilda du får sjå her, er tekne i Izmirområdet i Tyrkia.
Bergirisk fann eg reir av midt på -70 talet i omlag same området som eg såg fuglen i år. Då er det ikkje berre sjeldne blomster ein kan finne på Svarthammaren, men også spennande fuglar. På fugler.net har det vore stor diskusjon om kva slag fugl dette var.
Furukorsnebb – som også held til i Sandaneområdet-er ein hardfør fugl som legg egga sine i januar/februar, midt på kldaste vinteren. Dette for å ha mogne konglefrø til ungane sine. Ein del bønder har nok fellt eit eller fleire grantre med korsnebbreier i, utan å skjøne så mykje når mor eller far har klaga si nød over eit øydelagt reir midtvinters. Kven tekjer på hekking på den årstida?
Her på Vestlandet er grønspett og flaggspett dei vanlegaste spettene. I tillegg har vi gråspett som liknar grønspett. Vi har og kvitryggspett som liknar flaggspett.